فکر بکر

سلام دخمل گلی...نخود فرنگی مامان

مامان هم با این فکر بکرش

لباس سرهمی های باران بخصوص اونهایی که سرهمی جوراب دار هستند خیلی زود کوتاه میشن و چون از پایین جا ندارند باید زود کنار گذاشته بشند.یکی از اون سرهمی ها که خانم همسایه زحمت کشیده بود و موقع دیدن شما در زمان نوزادی آورده بود و مناسب پاییز هم بود خیلی زود برات کوتاه شد و با اینکه آستینهاش و خود لباس اندازت بود از پایین کوتاه شده بود.این با وجود این بود که آخر شهریور هنوز برات بزرگ بود و تو مهر داشت رو به کوچیکی میرفت.تا زمانیکه که اندازت بود تنت کردم ولی چون کم استفاده شده بود با پیشنهاد خاله جورابش را بریدم و پایینش را دوختم ولی خوب نشد.قبلا هم یکی دیگه از سرهمیهات را اینطور کرده بودم.در کنارش سرهمی خونت هم جورابش سوراخ شده بود از بس پاتو موقعی که روی شکم بودی رو زمین میکشیدی.اون را هم بریدم و از زمان آرمان داداشی مقداری پارچه کشباف سورمه ای برای لباس زمستونیش باقی مونده بود اون را به پایین سرهمی ها دوختم تا ازشون بیشتر بشه استفاده کرد.این سرهمی جورابدارها با اینکه خوشگلند ولی این عیب را دارند که زود کوتاه میشن و پا توش جا نمیگیره.خلاصه با فکر بکر مامان کشبافها به پایین اون دوتا سرهمی و یکی از شلوارها خونت که البته بیشتر بخاطر سرما که پایین شلوارت باز نباشه دوخته شد و شد این.برای سرهمی ها بهتر جواب داد تا شلوار تکت.البته رنگش اگه سفید بود بهتر بود که ما سورمه ای موجود داشتیم.

از دست این مامان که لباسام را خراب کرده